maandag 15 april 2013

The countdown...

Nog 6 weken en dan neem ik met veel plezier afscheid van mijn walrus-achtige verschijning nl zwanger zijn! En natuurlijk hopen we ter compensatie een prachtige wolk van een baby te mogen ontvangen!
Maar zoals menig zwangere vrouw wel kan bevestigen: zo zwanger zijn, dat maakt iets los in uw kop en dan doet of denkt ge dingen die aangrenzen bij het onrealistisch. Eén van die neveneffecten is de 'nest-drang'. Op zich heb ik er niet té veel last van omdat ik het op tijd hardhandig de kop in duw. Tijdens de 2de zwangerschap heb ik net hetzelfde gedaan en raar maar waar, sommige dingen die nu bij me opkomen, waren er toen ook al....??? Er is dus eigelijk niet veel veranderd in die 2,5 jaar. Hoewel er tijd genoeg was maar tijdens een niet-zwangere periode stoort een vrouw zich daar duidelijk minder aan. Mijn manlief duidelijk nog minder want vele van die jobkes behoren tot zijn takenpakket.
Neem nu onze slaapkamer... tijdens de vorige zwangerschap beloofde manlief eindelijk ons bed eens in elkaar te steken zodat ik niet elke ochtend van de grond moet kruipen 
Ziehier ons bed... staat mooi esthetisch tegen de muur... stof te pakken. Maar hé, manlief heeft het gisteren afgestoft... das ook iets hé. (kamer ook nog steeds niet geschilderd én zonder plinten...)


 En plots staat daar nog een nieuw meubel in onze kamer!! Dat brengt de toekomstige gebeurtenissen wel akelig dichtbij! En daarmee dus nog meer  to do-lijstjes en stress  en zo meer!!
Als ik dan aan een lijstje begin en naar 't stad fiets voor vanalles en nog wat, constateer ik terug thuis dat ik alsnog de helft ben vergeten, ondanks een geschreven briefke! Of ben ik halverwege al doodop en verlang naar de zetel om walrus-gewijs daar wat te liggen dikwezen.

Wat staat ons nog te doen:
- 2 kleedjes naaien: voor de 2 toekomstige grote zussen (dat doe ik mezelf aan want écht noodzakelijk is dat niet als je een kind krijgt, maar wel leuk :)  )
- Geboortekaartjes printen: ( ben al 2 keer papier gaan kopen en ik kom telkens niet toe. In één keer genoeg papier kopen is te moeilijk voor een zwangere vrouw... die logica is tijdelijk niet beschikbaar.)
- Geboortekaartje drukken: Dit is nog een taak voor manlief want die maakt er een erezaak van om een houtsnede te maken, in 5 kleurlagen over een oplage van 150 kaartjes = 750 keer manueel afdrukken, succes liefste!!
(toch enige lichte stressaanval nu ik het zo geschreven zie staan...)
- Geboortesnoepkes: zoals bij de 2 anderen willen we er ook the famous Jelly Beans bij. 2 maanden geleden zag ik naast het modemuseum een snoepwinkeltje waar ze die dus verkopen. Na weer een verwarrende fietstocht richting stad, bleek die winkel gesloten (failliet of zo??). Nu dus op zoek naar ander adres...
- Suikerbonen en snoepjes afwerken. 
- Stempels afhalen: naamstempel voor het kaartje is klaar en daar zat gelukkig geen schrijffout in maar de naam van de papa was duidelijk wat moeilijker en die moet de meneer opnieuw maken :( Morgen kan ik dus weer heen en weer fietsen!!
- De hele papierwinkel voor kindergeld en zo in orde brengen
-....
Hoe meer ik nadenk, hoe meer erbij komt dus ik ga stoppen met nadenken!

Na het verhuizen van het babybed, kwam er in een andere kamer plaats vrij voor een 'groot' bed. Als ik onze kleine meid daar zo zag zitten, kreeg ik een kleine krop in m'n keel! Ze worden toch wel snel groot!!!
(Het duurde wel tot 21u30 voor de grote meid in slaap was, na nog wat heen en weer getrippel in haar kamer, genietend van een vernieuwde vrijheid, zalig toch...)


 
(foto genomen door grote zus M die ook best fier was)






 







Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...