zaterdag 15 december 2012

Sinterklaas VS Kerstman

Onze oudste dochter maakt er al het ware een populariteits-battle van:
wie is de 'beste': Sinterklaas of de kerstman???
Sinterklaas zijn taak is zeer duidelijk en word ook door heel de school, mama & papa, media enz in de verf gezet. Daar heeft ze natuurlijk veel voordeel bij want die vent brengt echt speciaal voor haar cadeautjes en brengt ze zelfs aan huis!!! Wat nog straffer is, is dat die zelfs 3 keer komt: thuis, bij nonna & poepa en bij oma & opa!
Als ouder val je dan wel lelijk door de mand. Al mijn dreigementen en straffen ten spijt, brengt de sint een overdaad aan lekkers en speelgoed en dit zonder ooit de zak boven te halen.
Echt veel indruk maak ik nu niet meer op onze dochters.
Of euhm, ... heb ik dat ooit gedaan?
Soms vraag ik me af waarom ik gelijk een hysterisch kieken sta te roepen tegen dat losgeslagen dochtergeweld?? Gisterenavond waren ze met 2 simpelweg dood-op na een week school en crèche. Na een hel-ophaal tocht van school, naar winkel, naar chèche en dan naar huis, was mama ook dood-op. Maar nog niet dood-op genoeg om uit frustratie de kinderen effe af te snauwen om daarna daar al dik spijt van te hebben. Want ze kunnen er toch ook niet aan doen dat zij moe zijn, dat mama moe is, dat mama al 4 kilo extra baby-buik-gewicht moet meesleuren, dat mama alleen nog maar puffend de trap op en af  kan en dat papa dan blinkt in afwezigheid om effe de 2-jarige te helpen dragen of te helpen met de boodschappen of te willen koken terwijl mama dan in de zetel kan ploffen en bekomen. En als papa dan thuis komt, zijn de dochters SUPER enthousiast en krijgt papa kussen en knuffels en gejuich en een staande ovatie en ik sta dan gelijk een huissloor uitgeput achter het kookvuur, waarna dochterlief in de potten komt gluren en droog meedeelt dat ze dat eten toch niet lekker vinden en dat ze liever frietjes met appelmoes hebben.
Waarop 2-jarige R dol enthousiast 'APPELMOES, APPELMOES' begint te gillen en daarna in huilen uitbarst en ontroostbaar is als blijkt dat er geen appelmoes is...

En als M dan vraagt: 'mama, de kerstman, wat doet die nu eigenlijk???'
Ja, dan sta ik ook nog met mijn mond vol tanden want ik kan echt geen enkel overtuigend argument bedenken.
Met een slee rondvliegen met een hoop herten ervoor?
In een hut in de sneeuw zitten wachten? En wat dan?

Sorry kerstman , YOU LOSE, de sint (en papa) is hier de echte held!!!
Maar troost u, zo'n nutteloos gevoel overkomt me ook vaak hoor!
Hou de moed erin.

zondag 18 november 2012

2 is te weinig, 3 is te veel..????

Ons kleinste monster is net 2 jaar geworden.
En een vraag die bijna iedereen stel is: wanneer komt nr° 3??
Na 2 zwangerschappen,  2 bevallingen des hels, 2 keer borstvoeding waardoor er van mijn borsten weinig overschiet, hormonale allergische reacties, een gebroken arm tijdens borstvoedingsperiode en zo meer, riep ik van de daken: 2 IS GENOEG.

Het lot heeft daar dus anders over gedacht:














 Nr° 3 is in de maak.

Nu de eerste schok is verwerkt, kan ik me nu ten volle concentreren op misselijk zijn, slecht slapen, slecht gezind zijn, met mijn gezicht boven de WC hangen, me voorbereiden op een uitdijend en a-sexueel lijf , ...
Vrouwen die graag zwanger zijn, ik snap ze niet.

Maar erna zal zo ééntje:                                               Of zo ééntje:

in onze armen liggen...
Of misschien totaal een ander...

Maar mijn borsten zijn wel in omvang toegenomen (voorlopig, tot na borstvoeding zeker), dus er is toch één = manlief, die plezier heeft. 






maandag 5 november 2012

Zilver-Linde deel 2

Na 3 hectische weken van werken 'gelijk zotten' tegen de deadline, was het dit weekend de opening/voorstelling van ons project:  Zilver-Linde!!
We kregen heel de stoet familie-vrienden-kennissen-buren en zo meer over de vloer wat op zich ook al voor redelijk wat stress zorgt. Maar ik kan nu wel toegeven dat ik blij ben dat we dat gehad hebben en dat ik mezelf nu volledig kan storten op mijn 'werk'. Want opdrachten zijn er ook bij gekomen en dat was tenslotte toch de bedoeling. Ik kan hier niet blijven thuis zitten zonder iets te presteren en een beetje geld binnen te brengen... Daar zal manlief op termijn niet mee kunnen lachen hihi...
Maar na het harde labeur, is het fijn het resultaat te bekijken en eens terug te blikken vanwaar we zijn gekomen. En ik moet toegeven, het is écht wel een verbetering, oef en gelukkig!!

VOOR

 NA


En natuurlijk mijn werkplekje, waar de kindjes ook eens graag komen piepen en spelen!

En onze website is ook actief dus neem zeker ook eens een kijkje op www.zilver-linde.be

dinsdag 30 oktober 2012

Zilver-Linde




Ik word bijna depri van al die blogs te lezen en foto's te zien van gezellige gezinnetjes op vakantie in de Ardennen of andere mooie bosrijke en natte gebieden.
Soit, vakantie is het zeker nog niet voor ons.
Nog 36 uur en onzen benede MOET klaar zijn!!
Het zit zo, na vele jaren dromen, starten we vanaf donderdag met onze eigen winkel/atelier. Mijn man en ik zijn beiden redelijk artistiek en willen daar graag onze job van maken. Noem ons dromers, doe maar op maar als we het niet proberen, gaan we er later spijt van hebben.

Het concept is als volgt (opgepast, zeer doordacht!!!):
- Ik maak juwelen en zo en manlief maakt meubels, grafiek, foto's en zo
- We hebben een huis met ruimte.
- Ik heb mijn atelier aan de straatkant met een kleine etalage.
- daarnaast is een grote (nog niet geheel afgewerkte) hal waar mijn man zijn dingen kan presenteren
- Ik werk in mijn atelier/winkel en de klanten komen kopen!
Simpel hé....

En als dat nu ook wat geld op brengt om te overleven, ben ik een gelukkig mens. Meer moet dat toch niet zijn....
Dus als je in de buurt bent, kom gerust een kijken.... en misschien ook iets kopen...!?
Of kijk eens op onze website www.zilver-linde.be
(ook online binnen 36u.. commercieel gezien zijn we al slecht bezig hihi)




woensdag 19 september 2012

Déja - vu


Bijna dag op dag een jaar geleden schreeft ik 'dit' .
En dit jaar is het wéér van dat! 
Het neefje is ziek en raad maar waar R nu mee zit ...
Een doktersbezoek en € 59 later, heeft de aerosol zijn plaats in de woonkamer terug opgeëist.
Olé!!



zaterdag 15 september 2012

Waar is die vakantie gebleven?


Ja wij zijn wandelaars!
Klinkt een beetje bejaard maar voor ons een toppie vakantie-bezigheid. Voor menig ouder met kinderen lijkt de gedachte alleen al een levende hel maar wij waren vol goede moed en goed voorzien. De oudste is 4 jaar en had al bewezen dat ze enkele kilometers wel goed kan verteren. En met een bijna 2 jarige in het gezelschap, danken we de uitvinder van de kinderdrager of kinderrugzak of hoe noem je dat! Zo'n rugzak met 'stoeltje' waar ge uw kleine in vast klikt en dat zit dan enkele uren stil! Zowaar toch de hemel van elke ouder!!
Klein minpunt bij ons aanwezige exemplaar: Ge moet dan wel continu blijven stappen want anders roept ze onafgebroken 'UIT UIT UIT'. Maar dit kleine nadeel namen we er graag bij en jawel, heeeeeel soms viel ze zelfs in slaap. (héééééééééééél soms wel te verstaan, meer niet dan wel.....)
Maar zot als we zijn, deden we het toch. Allemaal wandelschoenen aan, regenjas mee, zonnecrème op, bril en pet mee en hopelijk voor de rest niets vergeten en op pad. Manlief was muilezel van dienst voor de jongste en ik was moeder, sportief coach, zangeres (aheum), verhalenvertelster, natuurgids, fotograaf en zoveel meer voor de oudste.
De blikken die we toegezonden kregen van collega-wandelaars (en jawel, meestal waren ze bejaard) was een mengelmoes van bewondering en ook ongeloof. Waarschijnlijk meer ongeloof dan bewondering... maar we waren vast besloten onze realistische doelstelling te behalen.
 En jawel hoor, veel natuurschoon hebben we vanop bergtoppen mogen aanschouwen. Steeds met een belofte en beloning aan de kinderen maar voor wat hoort wat! Dat weet zo'n kind op die leeftijd al zeer goed.
Maar niets zaliger dan na een lange wandeling vliegeren op de top van de berg!!
En die bustoeristen maar gapen. Dat hadden ze precies nog nooit gezien. Maar we stonden er wel hé, met onze 2 kleine dochters op de top ! Fantastisch om ze te zien genieten van dit moment. En te weten dat ze er nu nog vaak aan terugdenken! Niet veel 4 jarigen die dat kunnen navertellen!!! Een ipad, iphone, ipod en zo meer kennen ze niet, maar een berg, het gras, de bijen, de zon, de wind en een vlieger wel hoor!
Maar ja, wij zijn dan ook vroeg bejaarde dertigers die van wandelen houden. Misschien worden we binnen 10 jaar wel aanzien als kindermishandelaars....
Pech gehad dames!
Volgend weekend gaan we naar de Ardennen en weet je wat: de wandelschoenen gaan ook mee!!

vrijdag 15 juni 2012

Wim Ibens 2012

Na enkele weken doorwerken, zijn ze eindelijk klaar:
2 geselecteerde werken voor de prijs Wim Ibens 2012.
Het zijn 2 boekensteunen uit massief plaatmateriaal : boekensteun Stad & boekensteun Bergen 


Als de foto's niet zo veel zeggen, kan je ze vanaf zondag 24 juni 2012 gaan bekijken in het Zilvermuseum Sterckshof te Deurne -Antwerpen, samen met de andere geselecteerden natuurlijk.

Voor de rest gaat alles hier nu in een stroomversnelling geraken. Nog exact 7 dagen (verspreid over 3 weken) moet ik werken en dan begin ik aan een andere uitdaging. Ik kan nog 3 maanden alles voorbereiden omdat ik nog ouderschapsverlof heb. Maar vanaf einde oktober - begin november start ik als zelfstandige om me voltijds bezig te houden met het maken van juwelen en andere artistieke, professionele uitspattingen. De selectie voor deze tentoonstelling kwam onverwacht maar ik beschouw het als een positief signaal om er terug volledig in te vliegen en mijn kans te wagen. Na 5 jaar kindjes krijgen, huisje verbouwen, hoofd-kostwinner zijn, spring ik in een ander avontuur. Ik kijk er super hard naar uit en binnenkort lanceren we ook onze eigen website! Meer nieuws daarover later...

woensdag 13 juni 2012

Aaaarrrrgggggg

Amaai,
dit is weer lang geleden.
Ik sta de laatste 2 maanden stijf van de werkstress! Als ik eens langer dan 2 minuten vrij heb en achter de computer zit, zal ik wel eens posten waar ik mee bezig was.
Het is woensdagmiddag en er zijn 2 koters in huis en rust brengen die ook niet echt.
De oudste doet per uitzondering nog eens een middagdutje en de jongste hebt ik even van mijn schoot kunnen verdrijven en is zoet met de duplo's. Voor zo lang het nog zal duren...
Ze staat al te zagen bij het 'hertje' om te schommelen.
Soms zou ik dat kind achter het behang willen plakken!
Als ze niet staat te bleiren naast mij,
is ze wel haar zus aan het plagen
of het zand uit de planten aan het trekken
of heeft ze net kaka gedaan
of wil ze water
of heeft ze honger
of wil ze op de loopfiets
of wil ze op het krijtbord tekenen
of staat ze te springen in de zetel
of stoot ze haar hoofd tegen de kast
of zit ze met haar handen in de wc
of staat ze op het salontafel of wil ze buiten of...
AAAARRRRRGGGG
En in de créche zijn ze altijd vol lof over da kind!
Ik snap het niet!
Wat doe ik fout?

Vanaf wanneer gaan kinderen nu weer op kot?
Ik kijk er al naar uit!
Onze 2 schatten!!!!

woensdag 14 maart 2012

Trouwersstress

Niet de mijne want ik ben al lang getrouwd! (waar is den tijd...)
Maar als ge juwelen maakt en tot een bepaalde leeftijdscategorie behoord, komt ge wel wat trouwers tegen.
En dan komt er vaak ook een bestelling trouwringen bij kijken.
Het was deze keer weer een race tegen de klok want volgende week trouwen ze! Niet echt goede reclame voor mezelf natuurlijk maar tot nu toe heb ik nog nooit een koppel moeten teleurstellen met een laattijdige levering. (hout vasthouden)
Ik presteer duidelijk het beste als er wat druk achter zit.
Na enigszins zwaar ploeterwerk om de technische kant van het verhaal uit te werken en te doen kloppen, zijn ze vandaag toch af geraakt! Verpakt en al, klaar om af te geven: hieronder het fotografische resultaat!!!!!

en nu maar hopen dat ze passen!


woensdag 7 maart 2012

zeeebrugge rules

Zeebrugge-bad
Ik geef toe, voor enkele jaren kende ik het niet, laat staan dat ik wist dat er een strand met dijk was..
Soit, nu met een schoonzus die daar een appartement heeft, is het onze vaste stek om er eens even tussenuit te knijpen!
Het was super relax met het gezinnetje.... 
tot R onderuit ging in bad! Resultaat: een dik oog en een lelijke snee net naast haar oog. 
PANIEK! 
Manlief beschuldigde me al bijna van kindermishandeling en 4 jarige M die vooral 'het bloed' wilde zien! (kleine ramptoerist)


Na een professioneel oordeel bleek het allemaal toch niet zo erg te zijn maar het kind zag er weer niet uit natuurlijk. Gelukkig kon Sealife Center het leed verzachten.
Op naar de volgende vakantie, hopelijk naar een zonnigere bestemming....

woensdag 29 februari 2012

Niet al wat blogt is happy


Vandaag staat onze kleine wereld even stil.
Geluk en verdriet liggen soms zo gevoelig dicht bij elkaar.
Waar de natuur maanden op zich liet wachten,
werd door de medische wetenschap toch werkelijkheid.
Een klein mirakeltje werd verwekt en maakte plaats voor intens geluk en liefde
Maar de natuur heeft een duistere kant en stelt de mens op de proef
het mirakeltje mag niet zijn en wat de wetenschap creëerde,
zal de wetenschap nu noodgedwongen ongedaan maken.
geluk en hoop
wat gisteren nog was
verdriet en wanhoop
vandaag de realiteit
Mijn verdriet, hart en woorden zijn bij hen,
mijn dierbare broer en schoonzus
 ik weet dat mijn verdriet niet in de buurt komt van wat jullie zelf meemaken
maar ik wens jullie sterkte en ondanks alles veel geluk


(stilte)

dinsdag 28 februari 2012

Dagen zonder vlees

Iedereen heeft er de mond van vol: het is vasten en men roept op voor 'meer dagen zonder vlees'.
Na een wetenschappelijke uiteenzetting in 'De laatste show' door Lieven Scheire en Filip van den Abeele, was ik toch ook even van mijn melk! Ik denk dat niet veel mensen weten dat de ecologische voetafdruk van de vleesproductie ZOOOOO groot is, amaai! Als men de vervuiling in aantal kilo vlees omzette, voelde ik me toch  schuldig na ons koteletje.

Even situeren:
Vanaf mijn 17 jaar was ik overtuigd vegetariër. Er mocht zelfs geen vlees gekeken hebben naar mijn vegetarisch eten. En met een zelfde lepel in de vege saus én in de vlees saus roeren was ook compleet not done. Ik kwam toen in een schoonfamilie van boeren terecht waar vlees garant staat voor goed en gezond eten. Een strikt vegetarische (en groene) schoondochter erbij was een complete schok en voer voor vele discussies, waar ik in die tijd op den duur mijn buik van vol had! Omdat ik vegetariër was, moest IK mij gaan verantwoorden waarom dat zo was. Maar omgekeerd keek niemand er van op! Vlees eten is/was evident.
(ik ben blij dat vegetarisme nu precies meer aanvaard is dan toen)

Tot een dikke 4 jaar geleden, op een moment van zwakte, ik als een blok viel voor gebakken spek! Ik was 3 maanden zwanger en mijn lijf deed rare dingen met me!
Na de bevalling, heb ik het vegetarisme niet terug opgenomen. Manlief, die boerenzoon, was een stukje vlees op zijn bord meer en meer gaan appreciëren en dat nu terug laten, viel hem zwaar. (al die jaren heeft hij wel zeer weinig vlees gegeten, bij wijze van solidariteit en praktisch kookgemak).
Nu zijn we 4 jaar verder en er zitten 2 mondjes extra aan onze tafel. Het vlees eten is in ons kleine gezinnetje meer en meer een gewoonte. Ik probeer vis en vege ook op de menu te zetten maar 'het vleesje' moet er af en toe toch zijn. De oudste is bijna 4. Op tv kan ze het niet aan dat een hertje opgegeten word door leeuwen, The Lion King staat op de zwarte lijst want de papa leeuw gaat ook dood en bambi kan nog omdat het net niet te expliciet is. Maar een kipje van het beetje eten, dat is super! Dat het 'beentje' eigenlijk het pootje is van het schattige kipje, hebben we haar nog niet vertelt.

Om een lang verhaal dus kort samen te vatten:
Ik wil ons gezinnetje terug meer vegetarisch eten serveren! Het zal niet gemakkelijk zijn en ik zal nog wat mogen googlen naar recepten, want na 4 jaar kan ik me niet meer herinneren wat ik dagelijks kookte toen ik geen vlees at! 
Straf hé!

dinsdag 21 februari 2012

Omron CX3


Gisteren vertoonde ze nog een grote vorm van professionaliteit tijdens een 'fotoshoot' voor haar meter. (binnenkort te zien in één of ander promo krantje van de gemeente Boechout)  Met je vingers in ambachtelijke confituur zitten dabben, opeten en alles vol smeren: zo'n gelegenheid laat je ook niet snel aan u voorbij gaan!
Dank aan de meter voor deze opvoedkundige misvorming van onze dochter! Een pot confituur op onze tafel zal er nooit meer hetzelfde uit zien voor R, na deze zoete kennismaking.
Maar vandaag beleven we de omgekeerde wereld. R is compleet leeg, suf en koortsig. De aerosol (merk Omron CX3), van het Onafhankelijk Ziekenfonds, is deze winter nog niet uit ons interieur weg geweest! Deze morgen al in de wachtzaal van de dokter en nu uitzieken en rusten in je bedje. We beginnen er weer aan voor de komende dagen. Ik hoop dat je snel beter bent klein prutske!
hier en hier had je het ook al zitten! Wij kijken uit naar de zomer...

dinsdag 31 januari 2012

hartverwarmende meisjes



Door omstandigheden en hectische planningen van moeder- en vaderlief, werden onze meisjes deze avond iets later opgehaald van crèche en nabewaking.
(mijn moederhart ten spijt)
Maar die 2 meiden zijn toch zo schatting en houden elkaar lekker warm in de bakfiets tijdens de koude vriesavond.

maandag 16 januari 2012

Manlief in Uit-magazine!

We zijn lid van de VAB en krijgen dus het bijbehorende 'Uit-magazine' in de bus. Ik lees er af en toe in, meer als tijdverdrijf dan uit interesse.
Mijn verbazing was dan ook groot bij het lezen van onderstaande artikel: manlief haalt zowaar een klein beetje de pers zonder dat we het weten!! Voor de vorige uitbaters van dit restaurant (toen met ander naam) maakte hij op maat de houten bank tegen de muur. En nu staat dat zomaar te blinken in een boekske! Schoon hé!
(foto uiterst rechts)
( Publicatie: Uit-magazine januari 2012)

woensdag 11 januari 2012

Mooie ochtendmaan


Tis eindelijk zover...!!!

Februari 2010
Wij verhuisden naar ons nieuwe stulpje!
Januari 2012 
Met blijdschap en trots kan ik u melden dat er 1 kamer VOLLEDIG klaar is!
De slaapkamer van M, de oudste dochter.

Na 2 jaar zagen, heeft manlief de kader, kapstok en lamp eindelijk opgehangen.
En sinds vorige week staat het naaimachien van mijn lieftallige mama hier, dus ik had geen excuses meer om de gordijnen nog langer uit te stellen.
Ziehier: het resultaat! 
Er zitten nog wat schoonheidsfoutjes in maar geen nood, de slaapkamer van R heeft ook nog gordijnen nodig. Maar dat zal voor volgende week zijn...
De profieltekening is een 'projectje in de tijd': elk jaar schilder ik haar profiel erbij. Nog 3 maanden en ze word 4 jaar dus ik weet wat me te doen staat! Zelf heeft M ernaast ook een kunstwerk toegevoegd. (een nijlpaard met een kroon, de zee en haar naam, zie je het?)
En dan nu nog de rest van het huis afwerken.................(zucht) (kleine berekening: om de 2 jaar één kamer af, dan zijn we nog minstens 10 jaar bezig.......... (zucht zucht)



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...