woensdag 12 februari 2014

ge-kreuzirjhfhsdysghdj-tandenknars

Eergisteren was het 10 februari 2014.
U denkt 'so what!'
Voor ons een belangrijke dag : de start van de aanmelding voor de lagere school.

Al een tijdje lig ik wakker van deze keuze. Persoonlijk vind ik dat mijn ouders de verkeerde keuze maakten voor mij maar in die tijd was het meer een 'traditie' om te kiezen voor een bepaalde school en of het kind daar al dan niet bij past, was van ondergeschikt belang.
(misschien zijn we nu verwend of snobistisch maar iedereen wil voor zijn/haar kind het beste?! Toch?)

Ik herinner me een identieke dag in 2010 wanneer dit systeem de eerste keer werd ingevoerd. Die eerste keer was het tijdstip van aanmelden nog belangrijk, wat gelukkig nu niet meer is. Om 14u ging de website open en na 1 minuut crashte het systeem tot grote ergernis en frustratie van al die ouders die stipt om 14u probeerden aan te melden.
Nu hebben we iets meer tijd.
Maar waarom stelt dit me niet gerust?
Ik hoor nu al verhalen van kinderen die geen plaats hebben in de school van hun grote broer of zus!
Als daar al geen plaats voor is, hoe groot zijn de kansen dan voor ons kind (en velen anderen)?

Ergens maart 2010 kregen we onze uitslag van de loterij van de kleuterschool. Zwaar teleurgesteld waren wij want we hadden een plaats in onze 5de voorkeursschool. Bij onze onthaalmoeder waren er 5 kindjes die het jaar erna naar de kleuterschool zouden gaan, dus 5 aanmeldingen. Toen ik daar om 9u die ochend binnenstapte, was het net alsof er een bom was ontploft!
3 van de 5 kindjes hadden GEEN school
1 kindje had een school maar 5de voorkeur (wij dus)
1 kindje had de 1ste school van voorkeur (die ouders hadden ook maar 1 school opgegeven want ze woonden NAAST deze school)
3 op 5 had GEEN school.
Plots besefte ik dat ik eigenlijk HEEL blij mocht zijn dat ons kind naar school kon gaan! Wat een luxe!!!
Ondertussen hebben alle kindjes een school gevonden maar niet altijd de keuze van de ouders.

Onze dochter zit in een kleuterschool zonder lagere school en zo begint de procedure voor ons opnieuw. Momenteel leg ik ons lot en dat van ons kind in de handen van de scholenloterij. Ik zou me er vreselijk druk over kunnen maken maar momenteel voel ik eerder 'machteloosheid'. Ik laat het nu zo en wacht af.

Als je jong bent, denk je: joepie! We kopen een huisje in de stad. Alles is dichtbij, met de fiets naar werk, cultuur om de hoek, vrienden in de straat, terrasjes in de zomer ... het leven is mooi.
En als er dan kindjes aankomen, word je met je neus op de feiten geduwd:
wachtlijsten, wachtlijsten, wachtlijsten, ...
voor crèches, voor scholen, voor zwemlessen, voor scouts, voor vakantieopvang, voor sportkampen, voor , voor, voor, voor, ....

Ik krijg zéér sterk het gevoel dat ik mijn kinderen niet hetzelfde KAN bieden dan kinderen die buiten de stad wonen! Ik wil het wel maar we lopen tegen de muren van de stad aan. De stad lijkt te klein voor onze kinderen! Deze stad kan (of wil) onze kinderen niet! Ik hou van deze stad en voor de rest woon ik hier super graag en ik wil echt niet naar den buiten verhuizen...
nu nog niet...
maar hoe zal ik hierover denken binnen 2 jaar, binnen 3 jaar,... als onze 2 andere kinderen naar school gaan, willen leren zwemmen, naar de scouts willen gaan,...
Ga ik dan nog zin hebben om met mijn hoofd tegen die muren van de stad te botsen?
Wil ik nog op de barricades gaan staan of geef ik het op?
Of rij ik met een auto vol kinderen tot buiten de stad voor school, zwemlessen, scouts, ...
Of denk ik dan FUCK OFF en laad mijn huifkar met gezin en inboedel vol richting Provence...???

Mijn moedergevoel word danig op de proef gesteld:
Lopen onze kinderen het risico achterop te lopen tov hun leeftijdsgenoten die niet in een stad wonen? 
Het lijkt een absurde vaststelling en compleet niet gestaafd door één of ander wetenschappelijk of universitair onderzoek maar wel een vraag die in deze moeder haar hoofd rondspookt. Ga ik mezelf deze keuze later beklagen of zullen mijn kinderen mij later confronteren met deze foute keuze? ... zoals ik nu ook mijn ouders hun foute keuze kwalijk neem ...

Nog veel stof om mijn hersens de komende nachten op volle toeren te laten draaien!

Gelukkig ligt zij er niet van wakker:





Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...